مأموریت و نماز

یک بار مأموریتمان طول کشید و نتوانستیم نماز را اول وقت به جا بیاوریم. رفتیم آشپزخانه برای صرف غذا. خبری از "شهید امیر رحمتی" نبود. رفتم دنبالش. وضو گرفته بود و با چهره ای به غبار غم نشسته می گفت: «پناه بر خدا،خدایا مرا ببخش که توفیق خواندن نماز اول وقت را از دست دادم.» او از چهار سالگی همراه پدر و مادرش برای اقامه ی نماز جماعت به مسجد می رفت. یک بار که روحانی مسجد از مردم پرسیده بود: «کدامیک از شما نماز آیات را می توانید بخوانید؟» امیر ده ساله برخواسته بود و عملاً به همه نشان داده بود که نماز آیات را چگونه باید خواند. 

به نقل از کتاب "نماز شهیدان"